KINO ANTROPOCENU

Oglądamy strumień zachwycających pod względem wizualnym obrazów z 39 krajów, autorstwa najlepszych fotografów przyrody (m.in. Yanna Arthusa-Bertranda), oddających hołd rzekom zasilającym naszą planetę. Zdjęcia z sześciu kontynentów, często w zwolnionym tempie, w tym spektakularne ujęcia satelitarne, ukazują teksturę wody, prędkość, z jaką się porusza, a także niebezpieczeństwa, nieprzewidywalność i ekscytujące piękno, które trudno dostrzec z normalnej perspektywy. Film dokumentuje też negatywny wpływ człowieka na ekosystem, związany z fragmentacją rzek i ich kontrolowaniem, a także skutki tych krótkowzrocznych prób rządzenia naturą.

Wspaniałe obrazy uzupełnia poetycki scenariusz napisany przez pisarza i wykładowcę Uniwersytetu w Cambridge Roberta Macfarlane’a a czytany przez Willema Dafoe oraz wspaniała muzyka w wykonaniu Australijskiej Orkiestry Kameralnej wykorzystująca zarówno klasyczne utwory J.S. Bacha, A. Vivaldiego, G. Mahlera, jak i Jonny’ego Greenwooda, Radiohead czy oryginalną kompozycję Richarda Tognettiego i muzykę Williama Bartona. Nagranie ścieżki dźwiękowej do filmu zajęło sześć miesięcy. W ten sposób powstała wnikliwa filmowo-muzyczna refleksja na temat piękna i znaczenia rzek oraz sposobu, w jaki ukształtowały one zarówno wyrafinowane krajobrazy naszej planety, jak i całą ludzką egzystencję.

Film, oparty na filozoficznych i naukowych danych, jest drugą częścią trylogii orkiestrowych filmów reżyserki Jennifer Peedom, których celem jest ukazanie relacji pomiędzy człowiekiem a naturą (pierwsza część to „Góra” – najbardziej dochodowy australijski film dokumentalny w historii, pokazywany na festiwalu MDAG w 2019 roku).

Rzeka, 2021, reż. Jennifer Peedom, Australia, 2021, 72 min.

Czy architekci mogą pomóc w budowaniu społeczeństwa przyszłości? Film, pomyślany jako wirtualny dialog i muzyczna podróż, bada ideę zrównoważonego projektowania. Oczami Antonio Citterio, znanego włoskiego projektanta oraz Patricii Viel, współzałożycielki mediolańskiej pracowni architektonicznej ACPV, obserwujemy holistyczną wizję architektury jutra, opartej na rozejmie między naturą a urbanizacją. Słuchamy znanych osobowości ze świata mody, sztuki i dizajnu, takich jak Anna Zegna, Massimo De Carlo, Francesco Bonami, Rolf Fehlbaum czy Deyan Sudjic, Obserwujemy dzieła architektury zaprojektowane przez renomowane ACPV, a także metody projektowania obliczeniowego i nowatorskie innowacje technologiczne. Poznajemy wizję świata postpandemicznego, zawieszonego między kryzysem klimatycznym a miejską redystrybucją.

Ukryta energia dzieł architektonicznych podkreślana jest przez muzyczne sceny, rozgrywające się w różnych częściach świata (Mediolan, L'Aquila, Hamburg, Taichung, Miami). Muzyka przełamuje tu odległości i zanurza człowieka w jego naturalnym środowisku – miast przyszłości, w których ludzie żyją na zasadach współpracy, współistnienia i współodpowiedzialności. Architektura musi przekroczyć samą siebie, aby przyjąć rolę „zbiorowego sumienia” i powołać do życia „miasto doskonałe” funkcjonujące i rozwijające się dzięki idei solidarności.