Pracownia działań przestrzennych

Pierwszym krokiem w kierunku jakiejkolwiek przestrzennej wizualizacji jest nauczenie się operowania przestrzenią, organizowania rytmów, proporcji i harmonii formy, ponieważ już sama forma zawiera w sobie treść. W praktyce, drogą do uzyskania konkretnej formy - w - przestrzeni jest zbliżanie kształtu do kształtu, bryły do bryły, niezbędnego medium do innego - niezbędnego medium oraz całości przestrzeni rzeźbiarskiej do przestrzeni otaczającej, by ukazać jedyną możliwą jedność formy. Dopiero te umiejętności oraz wiedza powinny przygotować do realizowania dojrzałych prac opartych także o wyobraźnię, intuicję i emocjonalność.

Sławomir Brzoska

  • profesor sztuk plastycznych
  • profesor
  • profesor sztuk plastycznych
  • profesor
  • Program pracowni

    Poruszaj się w przestrzeni, badaj ją na różne sposoby. Poczuj ją, patrz na nią, mów do niej, słuchaj jej, twórz nią dźwięki, graj na niej muzykę, obejmij ją, wąchaj ją, liż ją itd. Pozwól przestrzeni zrobić coś dla ciebie: objąć cię, trzymać cię, poruszać cię, pchać cię, podnieść cię, zgnieść cię itd. (Richard Schechner)

     

     

    Treści programowe:

    Semestr 1.

    Studenci realizują ćwiczenia, będące odpowiedzią na zadane tematy. Pierwszym krokiem w kierunku jakiejkolwiek przestrzennej wizualizacji jest nauczenie się operowania przestrzenią, organizowania rytmów, proporcji i harmonii formy, ponieważ już sama forma zawiera w sobie treść. W praktyce, drogą do uzyskania konkretnej formy - w - przestrzeni jest zbliżanie kształtu do kształtu, bryły do bryły, niezbędnego medium do innego - niezbędnego medium oraz całości przestrzeni rzeźbiarskiej do przestrzeni otaczającej, by ukazać jedyną możliwą jedność formy. Dopiero te umiejętności oraz wiedza powinny przygotować do realizowania dojrzałych prac opartych także o wyobraźnię, intuicję i emocjonalność.

    Semestr 2.

    Student realizując ćwiczenia, nabywa praktyczną wiedzę rzeźbiarską a także, jak używać przedmiotów gotowych jako środków artykulacji, by świadomie budować sensy z ich wzajemnych relacji, potrafi kreatywnie działać w realnej przestrzeni, realizując obiekty, instalacje, prace intermedialne. Poprzez rozwój tych umiejętności, student potrafi wybrać najlepsze medium do zobrazowania zamierzonego efektu.

    Semestr 3.

    W oparciu o wiedzę teoretyczną zdobywaną na zajęciach jak i podczas samodzielnej pracy z zadanymi lekturami, oglądaniu wystaw oraz śledzeniu zdarzeń artystycznych student zdobywa stopniowo umiejętność profesjonalnego werbalizowania interesujących go problemów. Praca w realnej trójwymiarowej przestrzeni, świadoma jej kreacja oraz zrozumienie powinno spowodować poszerzenie jego percepcji, która w dzisiejszych czasach w związku z rozwojem wirtualnych mediów opartych na dwóch wymiarach spowodowała znaczne zubożenie doświadczania otaczającej przestrzeni. Zajęcia w Pracowni Rzeźby poza nabyciem manualnych umiejętności powinny owocować więc także rozszerzeniem pola percepcji o kontekst i przestrzeń.

    Semestr 4.

    Student pogłębia wiedzę, jak używać przedmiotów gotowych jako środków artykulacji i świadomie budować sensy z ich wzajemnych relacji, potrafi kreatywnie działać w realnej przestrzeni, realizując obiekty, instalacje, prace intermedialne. W oparciu o wiedzę teoretyczną zdobywaną na zajęciach jak i podczas samodzielnej pracy z zadanymi lekturami, oglądaniu wystaw oraz śledzeniu zdarzeń artystycznych student rozszerza umiejętność profesjonalnego werbalizowania interesujących go problemów.

  • Karta Przedmiotu

    Pracownia działań przestrzennych
    poziom studiów: jednolite studia magisterskie
    forma studiów: stacjonarne
    cykl kształcenia: 2024/2025


    Prowadzący

    prof. dr hab. Sławomir Brzoska

    Forma zaliczenia

    zaliczenie z oceną 

    Język wykładowy

    polski


    Moduł 

    moduł kształcenia dodatkowego

     

    obowiązkowy

     

    • z wyboru

    Założenia i cele przedmiotu

    W wyniku zaliczenia przedmiotu student poznaje terminy, jakimi posługuje się współczesna rzeźba, pozyskuje podstawową wiedzę oraz praktyczne umiejętności związane z modelowaniem, zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą twórczego działania w realnej przestrzeni.

     


    Kluczowe wymagania i kompetencje wstępne

    • minimum podstawowe umiejętności rzeźbiarskie

    • podstawowa znajomość terminów dotyczących współczesnych działań w sztuce
    • wiadomości z zakresu podstaw kompozycji, technik rzeźbiarskich, współczesnych działań w sztuce, zdolność komponowania elementów przestrzennych
    • otwartość i wrażliwość na otaczający świat

    Formy prowadzenia zajęć

    Zajęcia prowadzone stacjonarnie.

    • ćwiczenia

    Kryteria oceny

    (Opis kryteriów wraz ze wskazaniem maksymalnej ilości punktów, które student może uzyskać w ramach każdego z kryteriów)

    ocena cel. (5,5)

    91–100 pkt – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

    ocena bdb (5)

     81–90 pkt – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

    ocena db+ (4,5)

     71–80 pkt – więcej niż dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

    ocena db (4)  

    61–70 pkt – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

    ocena dst+ (3,5)

    51–60 pkt – więcej niż zadowalająca wiedza, umiejętności
    i kompetencje społeczne

    ocena 3

    41–50 pkt – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

    ocena 2 

    31–40 pkt – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne


    Warunki zaliczenia

    obecność

    75% obecności

    pozytywne oceny

    realizacja wszystkich zadanych ćwiczeń

    aktywność studenta 

    aktywna postawa podczas zajęć, aktywny udział we wspólnych korektach

    udział w przeglądzie

    obowiązkowy

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.