Pracownia działań przestrzennych

Pierwszym krokiem w kierunku jakiejkolwiek przestrzennej wizualizacji jest nauczenie się operowania przestrzenią, organizowania rytmów, proporcji i harmonii formy, ponieważ już sama forma zawiera w sobie treść. W praktyce, drogą do uzyskania konkretnej formy - w - przestrzeni jest zbliżanie kształtu do kształtu, bryły do bryły, niezbędnego medium do innego - niezbędnego medium oraz całości przestrzeni rzeźbiarskiej do przestrzeni otaczającej, by ukazać jedyną możliwą jedność formy. Dopiero te umiejętności oraz wiedza powinny przygotować do realizowania dojrzałych prac opartych także o wyobraźnię, intuicję i emocjonalność.

Sławomir Brzoska

  • profesor sztuk plastycznych
  • profesor
  • profesor sztuk plastycznych
  • profesor
  • Program pracowni

    Poruszaj się w przestrzeni, badaj ją na różne sposoby. Poczuj ją, patrz na nią, mów do niej, słuchaj jej, twórz nią dźwięki, graj na niej muzykę, obejmij ją, wąchaj ją, liż ją itd. Pozwól przestrzeni zrobić coś dla ciebie: objąć cię, trzymać cię, poruszać cię, pchać cię, podnieść cię, zgnieść cię itd. (Richard Schechner)

     

    Założenia i cele programowe:

    W wyniku zaliczenia przedmiotu student poznaje terminy, jakie występują w rzeźbie oraz współczesnej przestrzennej, szeroko pojętej kreacji artystycznej, zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą pracy z podstawowymi materiałami rzeźbiarskimi oraz twórczego działania w realnej przestrzeni.

    Treści programowe:

    Semestr 1.

    Studenci realizują ćwiczenia, będące odpowiedzią na zadane tematy. Pierwszym krokiem w kierunku jakiejkolwiek przestrzennej wizualizacji jest nauczenie się operowania przestrzenią, organizowania rytmów, proporcji i harmonii formy, ponieważ już sama forma zawiera w sobie treść. W praktyce, drogą do uzyskania konkretnej formy - w - przestrzeni jest zbliżanie kształtu do kształtu, bryły do bryły, niezbędnego medium do innego - niezbędnego medium oraz całości przestrzeni rzeźbiarskiej do przestrzeni otaczającej, by ukazać jedyną możliwą jedność formy. Dopiero te umiejętności oraz wiedza powinny przygotować do realizowania dojrzałych prac opartych także o wyobraźnię, intuicję i emocjonalność.

    Semestr 2.

    Student realizując ćwiczenia, nabywa praktyczną wiedzę rzeźbiarską a także, jak używać przedmiotów gotowych jako środków artykulacji, by świadomie budować sensy z ich wzajemnych relacji, potrafi kreatywnie działać w realnej przestrzeni, realizując obiekty, instalacje, prace intermedialne. Poprzez rozwój tych umiejętności, student potrafi wybrać najlepsze medium do zobrazowania zamierzonego efektu.

    Semestr 3.

    W oparciu o wiedzę teoretyczną zdobywaną na zajęciach jak i podczas samodzielnej pracy z zadanymi lekturami, oglądaniu wystaw oraz śledzeniu zdarzeń artystycznych student zdobywa stopniowo umiejętność profesjonalnego werbalizowania interesujących go problemów. Praca w realnej trójwymiarowej przestrzeni, świadoma jej kreacja oraz zrozumienie powinno spowodować poszerzenie jego percepcji, która w dzisiejszych czasach w związku z rozwojem wirtualnych mediów opartych na dwóch wymiarach spowodowała znaczne zubożenie doświadczania otaczającej przestrzeni. Zajęcia w Pracowni Rzeźby poza nabyciem manualnych umiejętności powinny owocować więc także rozszerzeniem pola percepcji o kontekst i przestrzeń.

    Semestr 4.

    Student pogłębia wiedzę, jak używać przedmiotów gotowych jako środków artykulacji i świadomie budować sensy z ich wzajemnych relacji, potrafi kreatywnie działać w realnej przestrzeni, realizując obiekty, instalacje, prace intermedialne. W oparciu o wiedzę teoretyczną zdobywaną na zajęciach jak i podczas samodzielnej pracy z zadanymi lekturami, oglądaniu wystaw oraz śledzeniu zdarzeń artystycznych student rozszerza umiejętność profesjonalnego werbalizowania interesujących go problemów.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.