Priorytetem dydaktycznym pracowni jest twórcze interpretowanie zagadnień plastycznych na podstawie natury (studium postaci ludzkiej, studium martwej natury, studium pejzażu). Założenia przedmiotu obejmują: obserwację otaczającej rzeczywistości, analizowanie zjawisk w niej zachodzących oraz umiejętność przekształcania ich w formy plastyczne. Celem jest poszukiwanie własnego języka wypowiedzi twórczej, znalezienie indywidualnej techniki oraz doskonalenie warsztatu należącego do dyscypliny artystycznej jaką jest rysunek. Program pracowni jest prowadzony w trzech trybach zaawansowania i skali trudności. Pierwszy tryb – rysunek w pracowni jako studium postaci z nastawieniem na konstrukcje formy, umiejętność obserwacji, odwzorowania oraz komponowania. Korekty ustawiczne pozwalają mniej zaawansowanym studentom na doskonalenie warsztatu rysunkowego. Tryb drugi – w oparciu o układ zaaranżowany w przestrzeni (postać, martwa natura) student poddaje go przetwarzaniu środkami warsztatowymi w celu osiągnięcia nowej jakości plastycznej. Proces jest prowadzony i konsultowany wspólnie z prowadzącym. Trzeci tryb – indywidualne propozycje studenta po uprzednim zatwierdzeniu przez prowadzącego. Są prowadzone z cotygodniowymi korektami i przy wspólnym wypracowywaniu najlepszych rozwiązań. W trakcie semestru studenci zobligowani są do przeprowadzenia od 4 do 6 propozycji rysunkowych, ocenie podlegają dodatkowo szkice i notatki prowadzone w ramach przedmiotu. Pracownia umożliwia studentom realizacje dyplomu jako specjalizację główną lub dodatkową.
