face to face

Spotkanie przy okazji wspólnej wystawy artystów z różnych państw zawsze będzie rodziło pytanie o kondycję sztuki, w tym przypadku krajów po oby stronach Nysy Łużyckiej. Sztuka zawsze jest odzwierciedleniem nastrojów i problemów społeczeństw, zatem materiał w postaci obrazów, bądź form przestrzennych jest nośnikiem wielu informacji, nie tylko tych związanych z wystawianymi dziełami oraz z ich autorami. Dlatego dialogiczny charakter wystawy można rozpatrywać, na co najmniej dwóch poziomach: jako bezpośredni dialog między artystami oraz jako odzwierciedlenie stanu emocjonalnego dwóch społeczeństw, pozornie zupełnie różnych, jednak posiadających podobny rodowód w postaci cywilizacji chrześcijańskiej. 

Każda wystawa jest świetną okazją do zadania fundamentalnego pytania: Czym (dla nas) jest sztuka? Z którymi problemami się utożsamiamy a które są nam obce? Posiadamy ten przywilej, że jako artyści możemy podejść do problemu zarówno z perspektywy twórcy, jak i odbiorcy sztuki. Tym samym łatwiej nam ocenić, co jest prawdziwym drążeniem problemu, a co jedynie jego powierzchownym dotknięciem.

Oczywiście niniejsza wystawa polsko-niemiecka, jak zresztą każda o charakterze międzynarodowym jest świetną okazją do zacieśniania więzów przyjaźni oraz do twórczych przemyśleń, nie tylko tych związanych ze sztuką. W wystawie bierze udział po dziesięciu artystów z Niemiec i Polski. Twórcy niemieccy, związani są z regionem Zagłębia Ruhry, w szczególności z ośrodkami BBK w Bonn oraz w Düsseldorfie: Janko Arzensek, Mauga Houba-Hausherr, Eva Jepsen-Föge, Rainer Lehmann, Almuth Leib, Jan Masa, Gosia Richter, Monika Kilders, Ricarda Rommerscheidt, Barbara Verhoeven. Polską stronę reprezentują artyści związani ze Śląskiem: Zbigniew Furgaliński, Katarzyna Gawrych-Olender, Maciej Linttner, Roman Kalarus, Stanisław Kowalczyk, Wit Pichurski, Adam Pociecha, Jan Szmatloch, Aleksandra Herbowska-Matera, Damian Pietrek.

Face to face jest wystawą, w której przedstawiciele konkretnych dyscyplin konfrontowani są z sobą, tak więc formy przestrzenne korespondują z innymi formami przestrzennymi, również prace malarskie oddziaływają bezpośrednio na siebie. Jest to dialog niepozbawiony pewnej nuty rywalizacji, w dobrym tego słowa znaczeniu. To również element porządkujący koncepcję wystawy, która poprzez swój interdyscyplinarny charakter jest pokazem interesującym ze względu na mnogość: prezentowanych dyscyplin oraz postaw twórczych.

Wnętrza byłego pałacu Donnersmarcków a obecnie Centrum Kultury Śląskiej w Nakle Śląskim są kwintesencją śląskiej historii i skłaniają do rozważań na temat relacji polsko-niemieckich, zarówno tych historycznych, jak i obecnych – pisze dr hab. Damian Pietrek.

Więcej o wystawie tutaj