Weekend z Wilhelmem Sasnalem
Spotkanie autorskie i dwudniowy przegląd filmów. Od 19 do 21 maja gościem ASP w Katowicach będzie Wilhelm Sasnal.
Szczegółowy program prezentuje się następująco:
19 maja (piątek)
15 Stuleci. Rozmowa z Wilhelmem Sasnalem
18.00_Spotkanie autorskie z Wilhelmem Sasnalem i Jakubem Banasiakiem na temat książki.
Księgarnia: Tam gdzie zawsze w Rondzie Sztuki
20 maja (sobota)
Przegląd filmów Anki i Wilhelma Sasnalów
19.30_Huba (66 minut)
21.00_Słońce, to słońce mnie oślepiło (74 minuty)
Kino ASP w Katowicach, ul. Raciborska 50
21 maja (niedziela)
Zestaw filmów krótkometrażowych Wilhelma Sasnala (czas trwania: ok. 60 minut)
18.00
Europa, 16 mm, 2007
Bonnie and Clyde, 8 mm, 2005
Koreks, 16 mm, 2015
Nowa Huta, 16 mm, 2005
Touch me, 8 mm, 2002
Mojave, 16 mm, 2006
Untitled, 16 mm, 2007
Kolumb, 16 mm, 2014
Kino ASP w Katowicach, ul. Raciborska 50
Bohaterami filmu Huba są stary, chory mężczyzna i młoda kobieta z dzieckiem. On odchodząc z fabryki, wyrwany z rytmu pracy, traci kontrolę nad czasem. Nie może spać i jeść. Wysycha. Ona i dziecko są jak zrośnięty organizm. Ale ta bliskość polega na uzależnieniu i nierówności. Dziecko najmocniej wczepione w życie jest żarłoczne i wysysające, uwolniona na chwilę kobieta i tak skazana na przemoc, a Stary, oddzielony od fabryki, nie ma już skąd czerpać siły. Kiedy podejmują próby bycia razem, są jak święta rodzina a rebours. Ich przypadkowe wspólne życie to przenikanie się, zlewanie w jedno opresji. W fimie obserwacji podlega nie tylko monotonna codzienność bohaterów, ale również proces ich życiowej degradacji.
Nagrody
2014
Katowice (Międzynarodowy Festiwal Filmowy „Ars Independent”), Nagroda Czarny Koń
Montreal (Festival du Nouveau Cinema), Nagroda FNC Lab dla filmu pełnometrażowego
Bohater filmu Słońce, to słońce mnie oślepiło to człowiek dobrze wytresowany przez własny lęk, który podąża za nim krok w krok. Cień-Prześladowca narzuca rytm, rygor małej stabilizacji. Uciec się nie da. Jedynym rozwiązaniem jest egzystencja na kraju życia. Samotniczy lęk ożywia konieczność codziennego odnajdywania się w rzeczywistości, konieczność wyboru i odgrywania ról. Odnosząc się do Obcego Camusa moment zabójstwa w filmie zostaje na chwilę odroczony wizją życia w odpowiedzialności za innego człowieka. Bohater filmu stojąc nad obcym musi wybrać. świat przerasta go, los obcego to ciężar, a bezradność bohatera jest przytłaczająca. Dokonuje brutalnego aktu, by poczuć uglę i wolność. Obcy znika, lęk znika. Ale tylko na chwilę. Co oznacza więc spotkanie z obcym–zarówno w wymiarze jednostkowym, dla człowieka nie angażującego się w rzeczywistość, jak również w szerszym wymiarze społecznym? Kto czeka na wciąż przybywających?
Nagrody
2017
Nagroda im. Krzysztofa Krauzego (przyznana przez Gildia Reżyserów Polskich) _Nominacja
Więcej tutaj