Agata Szymanek. Poganka
Wystawa jest próbą uchwycenia relacji człowieka i jego środowiska. Używając starych albumów biologicznych i geograficznych jako punktu odniesienia, Agata Szymanek bada świat otaczający człowieka.
“I czyńcie ziemię sobie poddaną” rzekł do nich Bóg. No więc uczynili… Od dwóch stuleci ludzie wywierają tak przemożny wpływ na stan Ziemi, iż według słynnego holenderskiego meteorologa Paula J. Crutzena czas najwyższy zamknąć obecną epokę geologiczną i ogłosić nastanie antropocenu.
Połowa maja, kwiaty na drzewach
Słoneczny dzień leniwie trwał
Pito herbatę u nas w ogrodzie
W leżaku pies wygodnie spał
Żyjemy w nowym wspaniałym świecie. Jego symboliczną cezurą jest gruba warstwa betonu i wszędobylski plastik. Człowiek uruchomił wielkie wymieranie gatunków żyjących na planecie Ziemia. 7,6 mld ludzi stanowi jedynie 0,01% wszystkich żywych stworzeń, jednak od czasów rozwoju cywilizacji przyczynili się oni do zniszczenia 83% wszystkich dzikich ssaków i połowy roślin. To właśnie bioróżnorodność jest jedną z granic bezpieczeństwa, a jej zanikanie narusza całą konstrukcję.
Nagle wszystko się skończyło
Koniec świata w siedem chwil
Nie dowiemy się, kto wygrał
Na pewno nikt
Agata Szymanek maluje futra, pancerze insektów, skorupy, włosy, pióra, skały oraz korę drzew; zwierzęce ciało na jej obrazach jest śliskie, smukłe i mokre. Kreowane sytuacje kryją w sobie coś erotycznego. Sposób malowania jest bardzo intuicyjny i działa na zasadzie eksperymentu. Jak sama przyznaje czasami ważny jest gest, czasami precyzyjne odtworzenie projektu i właściwy dobór kolorów. Wszystkie wykorzystane przez artystkę wizerunki zostały przedstawione w sposób schematyczny. Sztywna forma buduje sytuację sprzeczną niż ta zaistniała w ich naturalnym środowisku. Natura jest wyrazem zarówno romantycznego zachwytu, jak i strachu budowanego powstałą sprzecznością.
Przez otwór w ziemi patrzę na gwiazdy
Być może życie jeszcze gdzieś jest
Wspaniały człowiek w bezpiecznym domu
Przez swój teleskop śledzi nasz kres
Wizja ludzkości przegrywającej ze skutkami antropocenu spełnia się na wystawie kilkukrotnie. Na obrazach pojawiają się fragmenty zrujnowanej architektury, cywilizacja pogrążona jest w chaosie a jej dawni mieszkańcy wyruszają w poszukiwaniu nowego lepszego świata.
tekst i kuratorstwo wystawy: Aleksander Celusta
cytat: Bogdan Olewicz „Nagle wszystko się skończyło”. Polska wersja piosenki „We Don't Need Another Hero” Tiny Turner
AGATA SZYMANEK (ur. 1990) jest doktorantką środowiskowych studiów doktoranckich na ASP w Katowicach, zajmuje się malarstwem i pracą w technice kolażu. Obroniła dyplom z wyróżnieniem w 2014 roku na tej samej uczelni. Brała udział w wystawach w Polsce i za granicą. Najważniejsze z nich to 9 Triennale Grafiki Polskiej, wystawa na festiwalu DUMBO arts, organizowana przez konsulat RP w Nowym Jorku oraz wystawa Najlepsze Dyplomy ASP, która odbyła się w Wielkiej Zbrojowni ASP w Gdańsku. W 2016 r. Została zakwalifikowana do 12 Konkursu Gepperta, gdzie otrzymała nagrodę