RAJZEFIBER

W 1960 roku człowiek skacze w pustkę. Na czarno białej fotografii widać ekscytację malującą się na jego twarzy. Wygląda jakby za chwilę miał wzbić się do lotu. Od chodnika dzieli go około dwóch metrów. Moment, w którym zastyga na słynnym fotomontażu zostaje rozciągnięty w nieskończoność. Grawitacja traci tu swoją moc. Yves Klein jest zawieszony w powietrzu. Przekroczył strach przed skokiem, jeszcze nie uderzył o chodnik.

Choć dopiero po latach okazało się jak skończył się ten eksperyment, wpisana w niego nieważkość nadal fascynuje. W chwili skoku artysta jest lekki i pozbawiony ograniczeń ze strony ciała. Wolny jak w podróży. Oddzielony od rutyny codziennego funkcjonowania stoi na skraju nieograniczonych możliwości.

Kiedy wszystko jest już spakowane i mózg nie ma czym się zająć, zaczyna tworzyć niepokojące scenariusze. Czekanie w blokach startowych, przy pełnej mobilizacji mięśni, ćwiczenia wykonywane na sucho, długotrwałe kumulowanie sił bywa wyczerpujące. Nie pomagają procedury podwójnego sprawdzania, przepatrywanie kątów z obawy przed przeoczeniem czegoś ważnego, ani liczenie czasu, który nagle zaczyna biec znacznie wolniej niż w normalnych warunkach.

Zaczyna się od lekkiego poddenerwowania, przeradzającego się w wybuchy złości, nieokreślony lęk, bezsenność i narastające problemy psychosomatyczne, ściśnięte gardło, kłucie za mostkiem, łzawiące oczy, sztywność karku, migreny i bóle o nieustalonej proweniencji. W tej reakcji ciała na lęk przed nieznanym, pojawia się nagła niechęć do podjęcia wysiłku podróży. Niemożność ruchu łączy się z rozrastającą w głowie przestrzenią do podjęcia decyzji o wycofaniu się, potrzebą zrobienia kroku w tył. W ich pobliżu pęcznieje już pragnienie zostania na miejscu, nieoczekiwana konieczność rozpakowania precyzyjnie poskładanych rzeczy. Odłożenia ich na miejscu i umoszczenia się na nowo w dobrze znanym zaciszu.

Rajzefiber jest naturalnym stanem alarmu, zdroworozsądkowym momentem zawahania przed skokiem w to, co puste, bezkształtne. Jak każdy syndrom ucieczkowy znajduje swoje uzasadnienie w procesach ewolucyjnych, zabezpieczając organizm przed pochopnymi decyzjami. Choć łączy się z natarczywą myślą, że nasze głowy są okrągłe, aby myśli zawsze mogły zmienić kierunek, sygnalizuje gotowość na nadchodzącą zmianę.

Niepokój przed dalszą drogą podszyty jest ekscytacją. To, co nieznane zawiera w sobie potencjalność nieskończonej puli możliwości. Szczypta lęku, trochę radości z tego, co przed nami, odrobina ulgi – że kolejny etap został domknięty. Czy jednak bagaż zawiera wszystko to, co niezbędne?

Doświadczenie zdobyte podczas studiów, osiągnięcia, ale również eksperymenty, czasem zakończone pozornym niepowodzeniem, w naturalny sposób stają się podwalinami rozwoju twórczego oraz rozmaitych wyborów życiowych.
Z mocnym przekonaniem o gotowości wszystkich uczestniczek i uczestników wystawy do wyruszenia w tę drogę, z dumą prezentujemy efekty wieloletniej współpracy wykładowczyń i wykładowców Wydziału Projektowego z kolejnym pokoleniem osób studiujących. Prace reprezentują projekty absolwentek i absolwentów dwóch kierunków: projektowania graficznego oraz wzornictwa.

Kierunek projektowanie graficzne przygotowuje osoby studiujące do poszukiwania kreatywnych rozwiązań wobec wyzwań współczesności. Służą temu zarówno tradycyjne metody przekazu, takie jak: plakat, ilustracja, książka, typografia, informacja wizualna, jak i działania nowomedialne, które przesuwają granice między projektowaniem a sztuką. Studenci eksperymentują, wykorzystując zaawansowane narzędzia do wizualizacji danych, projektowania interfejsów, kreują angażujące animacje, gry, tworzą nowe formy wyrazu w VR. Studiowanie daje możliwość poszukiwania własnej ścieżki poprzez poznawanie narzędzi komunikacji społecznej i nowoczesnych technologii. Prace osób studiujących służą inicjowaniu zmian w zakresie zdrowia i edukacji, odpowiadają na potrzeby związane z kryzysem klimatycznym czy kierują uwagę na dziedzictwo kulturowe regionu.

Kierunek wzornictwo przygotowuje osoby studiujące do pracy projektowej oraz współpracy z biznesem, samorządami, organizacjami non-profit. Dizajn to jedna z najciekawszych dziedzin projektowania, pozwalająca planować interakcje oraz tworzyć użyteczne i ponadczasowe produkty, łącząc kreatywność i solidną podstawę – doświadczenie użytkownika i wymagania rynku. Proces ten obejmuje specjalizacje: projektowania produktu, przestrzeni publicznej, projektowania systemów informacji wizualnej, tożsamości wizualnej, projektowania usług oraz innowacji społecznych. Prace powstające na kierunku oscylują w różnych obszarach projektowania na styku biznesu i nowych technologii – od projektowania produktu po UX i UI Design.