Wystawa "Między-Pomiędzy"

/ Wystawa: 08.09–10.10.2025 / Finisaż: 10.10.2025, g.18.00 / Minus1.artspace 

Spotkaliśmy się w dziewiętnaście osób, skazani na wspólną pracownię (w tym siedemnaście osób studenckich). Problem, którym mieliśmy się zajmować przez kolejne tygodnie, a nawet miesiące, miał się wyłonić w toku rozmów – rozmów, które dla części szybko stały się stratą czasu. Łączyło nas jedno – dotrzeć do zaliczenia. Rytmu spotkań, ich rozszerzenia o kawę i jedzenie, nikt nie chciał uczynić swoim rytuałem. Nie kleiło się, a po trzech miesiącach rozpadło się to, co jeszcze nie zdążyło się skleić. Temat „Dom – gniazdo – ostoja” odbierano jako niezrozumiały reżim, nudę, wyczerpanie i niesłusznie uznany za wspólny.

Szczęśliwie powstało samozwańcze forum, w wyniku którego podzieliliśmy się na dwie grupy. Wszyscy odczuli to jako ulgę i nowy start. Katastrofę przekuliśmy w proces. Każda z grup miała swoją dynamikę, intymność, relacje i cele. Kształtowaliśmy je sami. W obu grupach wyzwaniem pozostawało przejście od jednostkowego „ja pośród – wśród płatków śniegu” (snow flakes), poczucia odrębności, wyjątkowości, czasami nietykalności – czyli od „ja jestem argumentem” – do (argumentu) Między-Pomiędzy. Z tworzenia pojedynczych obiektów wyłoniły się dwie formy – tak różne od siebie, a jednocześnie tak bardzo prawdziwie oddające to samo zadanie. 

Obrus – pokrowiec spajający wszystkie stoły w pracowni i miejsca osób przy nich zasiadających co tydzień. Ostrożne, bezpieczne połączenie różnych kawałków wraz z zajęciem własnej części, a jednocześnie całość dzięki łatwej do usunięcia fastrydze. Konglomerat – obiekt będący wykładnią, ale nie ilustracją badania konkretnych tożsamości indywidualnych jednostek powiązanych relacjami. Jest dyskursem.

Jestem przekonana, że tym, co spędzało mi sen z powiek przez wszystkie te miesiące współpracy z osobami studenckimi, była ważkość tego, czym się zajmujemy – bez jakiegokolwiek oprzyrządowania. Wciąż jest dla mnie wielką tajemnicą, jak przestrzeń między obcymi sobie ludźmi nasączyć duchem pociągającym wszystkich z otoczenia. Bez otwarcia się na Innego/Drugiego nie damy rady. Ignorancja, konflikt, obojętność czy ambiwalencja są gotowe, a przecież nie mamy na nie ochoty.

Osoby artystyczne: 

Obrus – Zofia Gerlic, Aleksandra Imielska, Marta Jahn, Zuzanna Jarczewska, Zuzia Lichota, Zuzanna Malczok, Elżbieta Przybylska, Hanna Szulik, Sara Tomas, Maja Uliniarz, Aleksandra Wachowska, Joanna Wowrzeczka, Dariusz Zębik, Wiktoria Zyśk

Konglomerat – Mariia Chudna, Rafał Lizak, Kora Równicka, Aneta Sadowska, Klaudia Szymańda, Wiktoria Wolska

Kuratorka: Joanna Wowrzeczka